ฉั น อ า จ ไ ม่ ดี พ อ อ ย่ า ง ที่ เ ธ อ คิ ด
มีถูกมีผิด ไปตามประสา
ไม่ได้เลิศหรู บนทางที่ผ่านมา
ติดบ่วงมายา ก็ท้อกันไป
ใ น ค ว า ม เ ป็ น ฉั น ซ่ อ น ค ว า ม ข ม ขื่ น
สองแก้มยังเปียกชื้น ในคืนที่ร้าวไหว
กลัวว่าวันหนึ่งเธอนั้นจะจากไป...
เมื่อพบว่าฉันก็เป็นแค่ใคร...บนโลกทั่วไป เพียงหนึ่งคน
ฉั น ห รื อ เ ป ล่ า . . . มั่ น ใ จ ห รื อ เ ป ล่ า
ไม่ใช่แค่เหงา บนความว่างเปล่าสับสน
พูดตรงๆก็ได้...ฉันยังพอทำใจ...ไม่ร้าวรน
เพราะวันนั้นไม่อยากให้เธอต้องฝืนทน กับผู้หญิงหนึ่งคนที่เธอไม่ต้องการ
by v.nefertali
เพียงพอแล้วกับความรู้สึกนี้
กับความอ่อนหวานแสนดีหวั่นไหว
เป็นเธอคนนี้..เท่าที่มี..ตลอดไป
ไม่ต้องเหมือนคนไหน...ก็รักเธอหมดหัวใจ
...แล้วคนดี...
เป็นฉันได้ไหม
ดูแลคนห่างไกลคนนี้
ปลอบโยนยามเศร้า เป็นเพื่อนยามเหงาให้ฝันดี
เปลี่ยนทุกความปวดร้าวที่เคยมี เป็นรักแท้แสนดี
....ตลอดไป...
by .+*ใบชาที่ไร้หนอน*+.
เคยได้ฟัง น้ำ คำ ค น พ ร่ำ ส อ น
ไม่ให้อาวรณ์ คนที่เขาไม่เห็นค่า
แต่ความเป็นจริง..."ที่ผ่านมา"
ยอมรับว่ามีน้ำตา...ออกบ่อยไป
แ ล้ ว วั น ห นึ่ ง ก็ เ กิ ด ก ลั ว
ในความมืดสลัว ที่ความรักเดินมาใกล้
ในขณะที่ฉันไม่มั่นใจ
จึงเอ่ยถามรักไป...ว่ า แ น่ ใ จ แ ล้ ว ห รื อ ยั ง
ถ้ า ไ ม่ ใ ช่ . .จ ะ ไ ด้ เ ต รี ย ม ใ จ ไ ว้ ก่ อ น
จะได้ไม่ร้าวรอน ... ในภายหลัง
หัวใจที่อ่อนแอ..ผุพัง
ถ้าจะต้องเจ็บอีกครั้ง...ก็ อ ย่ า รั ก เ ล ย
by v.nefertali
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น